Od Autorów:
Metodę betonowania wspornikowego zastosował po raz pierwszy, w roku 1930, brazylijski inżynier Emilio H. Baumgart podczas budowy żelbetowego mostu nad Rio de Peixe. Intensywny rozwój tej metody nastąpił w Europie po II wojnie światowej.
Pierwsze zastosowanie montażu wspornikowego segmentów betonowych miało miejsce podczas budowy mostu Choisy-le-Roi pod Paryżem w roku 1965. Pierwsze polskie zastosowanie tej nowatorskiej technologii było dziełem Maksymiliana Wolfa i Płockiego Przedsiębiorstwa Robót Mostowych w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku.
W latach dziewięćdziesiątych XX wieku w Polsce mosty z betonu sprężonego wznoszone metodą betonowania wspornikowego stały się konkurencyjne w stosunku do konstrukcji stalowych i zaczęły być szeroko stosowane. Zakład Mostów Politechniki Wrocławskiej współpracował przy projektowaniu i budowie mostu autostradowego przez Wisłę w Toruniu (1998), przez Odrę w Opolu (1999) i przez Wełtawę w ciągu autostrady D8 w Czechach (1996) oraz przy niektórych późniejszych realizacjach. Zdobyte doświadczenia zawarto w niniejszej pracy, która może stanowić pomoc dla studentów i inżynierów pragnących pogłębić swoją wiedzę dotyczącą projektowania i budowy mostów metodami wspornikowymi.

Spis Treści

Wrocławska Seria Wydawnicza Inżynierii Mostowej

Katedra Mostów i Kolei (do 2014 roku Zakład Mostów) Wydziału Budownictwa Lądowego i Wodnego Politechniki Wrocławskiej ma siedemdziesięcioletnią historię. Obecnie o pozycję Zakładu troszczy się już czwarte pokolenie pracowników. Naczelną dewizą Zakładu był zawsze ścisły związek badań naukowych i wdrożeń technicznych z dydaktyką. Zaangażowanie pracowników Zakładu na polu eksperckim, projektowym i realizacyjnym zaowocowało wszechstronnym doświadczeniem i bogatym archiwum, w którym zgromadzono wiele ciekawych, wartych upowszechnienia opracowań.
Dwanaście lat temu postanowiliśmy udostępnić dorobek wrocławskiej szkoły mostowej, co zaowocowało pomysłem wydawniczym pt. „Wrocławska Seria Wydawnicza Inżynierii Mostowej”. Mieliśmy wówczas nadzieję wydawać rocznie przynajmniej jedną pozycję serii, która będzie dotyczyć aktualnych problemów polskiej inżynierii mostowej. Pragniemy, by poszczególne tomy były ściśle związane z praktyką inżynierską i równocześnie miały walor dydaktyczny.
Seria adresowana jest do inżynierów i studentów chcących poszerzyć swoją wiedzę i umiejętności w zakresie najnowszych osiągnięć inżynierii mostowej. Przewidywaliśmy, że w serii wydawane będą głównie prace autorów ze środowiska wrocławskiego, ale dopuszczamy możliwość wydawania również prac autorów z innych środowisk. Dotychczas w ramach Wrocławskiej Serii Wydawniczej Inżynierii Mostowej ukazały się:

1. Projektowanie stalowych kładek dla pieszych - II Wydanie
2. Obliczenia mostów z betonowych belek prefabrykowanych - II Wydanie
3. Modelowanie mostowych konstrukcji gruntowo-powłokowych
4. Modelowanie sprężenia mostów
5. Budowa konstrukcji gruntowo-powłokowych
6. Mosty betonowe wznoszone metoda sekcja po sekcji
7. Ruchome obciążenia obiektów mostowych
8. Mosty łukowe w Polsce. Historia, współczesność, przyszłość
9. Mosty wstęgowe
10. Wybrane zagadnienia modelowania przęseł mostów belkowych
11. Belkowe mosty betonowe
12. Kierunki rozwojowe mostownictwa
13. Badania mostowych konstrukcji gruntowo-powłokowych
14. Katastrofy mostów. Historia i teraźniejszość
15. Ekologiczne obiekty gruntowo-powłokowe w budownictwie komunikacyjnym
16. An introduction to bridge engineering Terminology. Wprowadzenie do terminologii inżynierii mostowej